शंकराच्या पिंडीवर बेल,हातातील धान्य वाहून पुढील प्रार्थना करतात,
"शिवा शिवा, महादेवा, माझी शिवामुठ, ईश्वरादेवा, सासूसासरां, दिराभावा, नणंदजावा, भ्रतारा नावडती आहे ती आवडती कर रे देवा !"
दिवसभर उपास करतात व रात्री तो मुक्याने जेवुन सोडतात.
या व्रताप्रमाणे काही ठिकाणी फसकीचे व्रत देखील करतात. ते असे, पसाभर तांदूळ घेऊन महादेवाची पूजा करतात, "जय महादेवा, घे फसकी व दे लक्ष्मी" असं म्हणून हातातील तांदूळ पिंडीवर वाहतात व राहीलेले तांदूळ नंदीच्या पाठीवर वाहतात. दर सोमवारी हीपण पूजा केली जाते. पाच वर्षांनी मात्र या पूजेचे उद्यापन करतात.
हल्ली प्रत्येक घरांमध्ये येणारी सून ही लाडकी आणि आवडती असतेच. आर्थिक परिस्थिती देखील चांगली असते, तरी पूर्वी पाळत असलेल्या प्रथा आजही काही घरांमध्ये नविन सूनांकडून करवुन घेतल्या जातात, असं का?
असो, या दोन्ही पूजेबद्दल अधिक माहिती असल्यास ती कळवावी.
No comments:
Post a Comment